Iemand schreeuwde naar me dat ik niet zo moest dromen, zo hard, dat ik bijna van m’n eenhoorn viel.
Gelukkig was ik toch op tijd voor het feest in het bos. De kabouters en elfjes waren ongerust, ze hebben op
Facebook gezien dat ik het kunstenaarsmanifest heb ondertekend, en ga exposeren op Zaaneiland. Het was
nog een hele klus om ze gerust te stellen, en vooral: te overtuigen dat ze me niet kwijt zullen raken aan de boze
kunstwereld, en ik, in hun, en sprookjes blijf geloven. Ik zag ze opgelucht ademhalen. We hebben gedanst bij een
groot opzwepend vuur bij volle maan, met alle dieren en sprookjesfiguren in het bos, er kwam zelfs een klein
olifantje langs, superschattig ! We vierden dat ik 25 jaar geleden mijn Rietveld diploma heb gekregen. Eenmaal
thuisgekomen merkte ik dat ik nog steeds, van al die magie nog licht gaf, precies genoeg voor bij het
schilderen van mijn belevenissen.
